มิตรคนรักพระสมเด็จฯ…เปิดมือถือให้ดูภาพพระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ แม่พิมพ์มาตรฐาน สภาพพระเกลี้ยง เกลาขาวสะอาด องค์พระดูเหมือนจะเป็น แถวหัวเช่า มีหลุมใหญ่ เกิดจากเม็ดมวลสารหลุด สะดุดตานิด…ด้านหลัง ริ้วรอยสัญลักษณ์…ถือว่าผ่าน สำหรับคนเป็นพระ…นี่คือพระแท้
พระสมเด็จในกลไกตลาด วันนี้ ไม่ได้อยู่ที่ “องค์พระ” แต่อยู่ที่ “เจ้าของ” พระ ราคา 30 ล้านบาท ที่มากับชื่อฟังดูเป็นราคากลางๆ หากฟังราคาที่ว่าขายกันไปแล้ว ร้อยห้าสิบล้าน ตามศักดิ์ศรีเจ้าของ
ถึงวันนี้ ตลาดพระเครื่องเมืองไทย ก็ยังคงอยู่ในม่านบังตาเดิมๆ…ตลาดหนึ่ง ระหว่างเซียนพระในศูนย์การค้ากับคนซื้อระดับเจ้าสัว…ตลาดสอง เปลี่ยนมือกันตามกำลังเงินและสติปัญญา
และตลาดสาม ตลาดล่าง วางแผงซื้อขายกันทั่วไป ไม่มีกฎกติกา ชอบก็ซื้อ ราคาว่ากันตั้งแต่หลักร้อย หลักพัน หากมีองค์ที่ขายกันถึงหลักหมื่น…ผมเคยต่อราคาไว้องค์หนึ่ง… ขอเวลาไปกดเอทีเอ็ม
กลับมา มีคนขายพระด้วยกัน เห็นเป็นเรื่องแปลก จองคิวขอดูอยู่กันสี่ห้าคน
ดูภาพพระสมเด็จ พิมพ์เกศบัวตูม องค์ในคอลัมน์ แม่พิมพ์ฐานสิงห์แคบ…องค์พระติดค่อนคมลึก จนเห็นเค้าพระพักตร์ เค้าสังฆาฏิลางๆ สภาพผิวพระโดยรวม ดูมีตุ่มติ่ง ขรุขระอยู่บ้าง โดยเฉพาะด้านหลัง
พระสภาพนี้ สำหรับผม เป็นพระแท้ แต่สะดุดประเด็น…จะเป็นพระฝั่งธนฯ คือวัดระฆัง หรือพระวัดริมคลองบางขุนพรหม ฝั่งกรุงเทพฯ
ค่อยๆตั้งสติใช้ปัญญาพิจารณาต่อ…เริ่มที่เงาสว่างของผิวเนื้อขาวอมเหลืองส่วนที่นูนสูง เส้นซุ้ม หน้า อก เข่า ฯลฯ ความนุ่ม ความซึ้ง…ถึงระดับ “ซึ้งจัด” ของเนื้อเกสรดอกไม้วัดระฆังได้สบาย
ลึกลงไปในพื้นผนัง ผิวแป้งโรยพิมพ์ค่อนหนา…ปรากฏหลุมร่อง รอยยับ และก้อนขาว จุดสำคัญ คือปื้นสีดำแกมน้ำตาล… ที่ติดมุมฐานชั้นล่าง และอีกจุดที่ยอดซุ้ม ถ้าเข้าแว่นเห็นเป็น “เนื้อรักน้ำเกลี้ยง” ก็ตัดสินใจได้
ติดตา ก้อนสีดำแกมน้ำตาลสองก้อนด้านหน้า…เอาไว้…ไปเทียบกับปื้นสีดำ ทั้งหนาและบางจากด้านหลัง ซึ่งภาพรวมมีหลุมร่อง ลึกตื้นคละเคล้า…จนอาจดูได้ว่าเป็นปฏิกิริยาของ “คราบกรุ” แต่คนเป็นพระบางคน อาจคุ้นตากับด้านหลังสมเด็จวัดระฆัง ที่ลอกรักออกไม่เกลี้ยงมาบ้าง
ไม่น่าจะมีข้อพิจารณาให้ไขว้เขวเป็นพระสมเด็จฝั่งไหน…ที่แท้เป็นพระฝั่งธนฯ คือวัดระฆัง
พระสมเด็จฯ สภาพคาบลูกคาบดอกแบบนี้…คนขายอยากได้ราคาแพง ก็บอกวัดระฆัง คนซื้ออยากซื้อราคาถูกกว่า ก็บอกบางขุนพรหม…วงการใช้คำว่า “พระสองคลอง”
ผมไม่ได้ถาม คุณชาติ ลาดพร้าว เจ้าของพระ…แต่ขอเสียมารยาท…อ่านตามประสบการณ์ตัวเอง หวังว่าคุณชาติคงไม่ว่า…และเดาเอาเองต่อว่า คุณชาติคงประเมินพระสมเด็จองค์นี้ ไม่ร้อนแรง เหมือนราคาวงการตลาดบน
เคยติดตาเกศบัวตูม หนามากราวสิบมิลฯองค์หนึ่ง…คุณชาติลงพิมพ์ไว้ในปกหน้านิตยสารคลังพระเครื่อง…แล้วเล่าว่า แบ่งให้คุณไพร พัฒโน ไปในราคาสองแสน… ผมดูแล้ว ลุ้นระทึกในใจ ถ้าเจอก่อนคุณไพร จะไปขอลุ้นกับคุณชาติถึงตัว
รู้จักคุณชาติมานาน คนนี้ตาถึงใจถึง องค์ไหนหรือหลายองค์ หากลูกค้าลังเลก็รับคืนเต็มราคา นี่คือมาตรฐานวงการพระเครื่อง ระดับกลาง ที่ควรผูกไมตรีกันไว้ไม่ใช่ครั้งคราว แต่ตลอดชีวิตเลยทีเดียว.
พลายชุมพล