เปิด สนามพระวิภาวดี กันด้วยเรื่องสำคัญ ซึ่งกำลังวิจารณ์กันว่าไม่แน่ใจว่าจะเป็นข่าวดีหรือข่าวไม่น่าดี ที่เมืองไทยจะยกเลิกการตรวจ PCR ในการเข้าประเทศ ตั้งแต่ 1 พ.ค.นี้ เหลือแค่ตรวจ ATK….ประสา สีกาอ่าง มองว่า ข้อดีที่ชัดเจนคือ สร้างความมั่นใจให้ชาวโลกว่า การมาเมืองไทยมีความปลอดภัยมากขึ้นเหมือนไปประเทศอื่นๆ ที่คลายมาตรการไปเยอะแล้ว….และการยกเลิกมาตรการ จะทำให้มีความสะดวกสบายในขั้นตอนการเข้าเมือง ซึ่งจะจูงใจให้คนอยากเข้ามาเมืองไทยเหมือนเดิม และจะทำให้การท่องเที่ยวฟื้น ผู้คนมากมายในสาขาอาชีพต่างๆ กลับมามีช่องทางทำมาหากินมากขึ้น
ส่วนที่ยังห่วงคือ เราจะควบคุมการระบาดได้แค่ไหน ถ้าไม่เข้มงวด แต่ข้อนี้ ก็อยากให้คิดบวก ว่า ทุกคนก็รักตัวกลัวติดเชื้อทั้งนั้น ใครจะไปจะมาก็ย่อมมั่นใจว่าทำได้ ถึงจะมา….แต่ในเมื่อเราก็ต้องอยู่กับเชื้อตัวนี้ (เหมือนที่เราอยู่กับเชื้ออื่นๆเหมือนกัน) ก็ต้องระวังตัวเองให้ดีที่สุด แต่ที่ทำให้สบายใจคือ ตอนนี้ โลกค้นพบยารักษาแล้ว มีวัคซีนแล้ว ถึงจะติดเชื้อ ก็อันตรายน้อยลง–เผลอๆติดเชื้ออื่นอันตรายกว่าด้วยซ้ำ
พระกำแพงซุ้มกอ พิมพ์กลาง กรุลานทุ่งเศรษฐี ของ คัง ปากน้ำ.
ว่าแล้ว ก็ขอนำคำสอนจาก พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต มาฝาก ให้ยอมรับ ว่า “ธรรมะสอนให้รู้ว่า โลกที่เราอยู่ทุกวันนี้ ไม่ได้เป็นอย่างนี้ไปตลอด มีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ ซึ่งเป็นเรื่องธรรมดา แต่ถ้าได้เตรียมตัวเตรียมใจไว้ เวลาสิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น ความทุกข์ก็จะไม่โหมใส่เรา”
ต่อเข้าสนามพระกัน พระองค์แรกคือ พระสมเด็จบางขุนพรหม พิมพ์อกครุฑ วัดใหม่อมตรส แขวงบางขุนพรหม ที่ค้นพบจากการเปิดกรุอย่างเป็นทางการ เมื่อ ๒๔ พ.ย.๒๕๐๐ โดย พล.อ.ประภาส จารุเสถียร รมว.มหาดไทยตอนนั้น เป็นประธานพิธี ได้ พระพิมพ์เนื้อผง รูปทรงสี่เหลี่ยม “ชิ้นฟัก” อย่าง พระสมเด็จ วัดระฆังฯ องค์สมบูรณ์ราว ๓,๐๐๐ องค์…..จัดหมวดหมู่ได้ ๘ พิมพ์ คือ ๑.พิมพ์ใหญ่ ๒.พิมพ์ทรงเจดีย์ ๓.พิมพ์เกศบัวตูม ๔.พิมพ์ฐานแซม ๕.พิมพ์เส้นด้าย ๖.พิมพ์สังฆาฏิ ๗.พิมพ์ฐานคู่ ๘.พิมพ์อกครุฑ และพิมพ์ที่พบน้อยมากคือ พิมพ์ปรกโพธิ์กับพิมพ์ไสยาสน์ ที่เกือบถูกลืม
พระทั้งหมด มีประวัติบันทึกว่า สร้างบรรจุไว้ในสมัย ร.๔ โดย เสมียนตราด้วง ต้นสกุลธนโกเศศ หลังบูรณปฏิสังขรณ์วัดใหม่อมตรสครั้งใหญ่ ระหว่าง ปี พ.ศ.๒๔๑๑-๒๔๑๓ โดยสร้างพระเจดีย์องค์ใหญ่ไว้…..เมื่อบูรณะและสร้างองค์พระเจดีย์ใหญ่เสร็จ เสมียนตราด้วง ได้อาราธนา ท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) เป็นประธานจัดสร้างพระพิมพ์ ท่านจึงมอบพิมพ์พระและเนื้อผงพุทธคุณ ที่ใช้สร้างพระสมเด็จวัดระฆังฯส่วนหนึ่งให้ด้วย สร้างเสร็จก็นำบรรจุองค์พระเจดีย์ เพื่อสืบอายุพระพุทธศาสนา
ผ่านมาราวสิบปี ก็มีขโมยนำพระออกจากพระเจดีย์ ครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ.๒๔๒๕ ครั้งที่ ๒ เมื่อปี พ.ศ.๒๔๓๖ ครั้งที่ ๓ พ.ศ.๒๔๕๙ ที่วงการเรียกเป็น “พระกรุเก่า” ซึ่งมักมีคราบฝ้ารากรุ บนผิวเนื้อบางเบา เนื้อพระหยาบแก่มวลสาร ไม่มีคราบฟองเต้าหู้ เม็ดกรวดทราย
พระสมเด็จบางขุนพรหม พิมพ์อกครุฑ วัดใหม่อมตรส ของจตุโชค สัยยะนิฐี.
หลังสงครามโลกครั้งที่ ๒ เมื่อวันที่ ๙ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๐๐ ขโมยหนักข้อขึ้น โดยขุดช่ององค์พระเจดีย์ นำพระออกจากกรุครั้งใหญ่ ทำให้ พระครูอมรคณาจารย์ (เส็ง) เจ้าอาวาส ตัดสินใจเปิดกรุอย่างเป็นทางการ ก่อนพระจะหมดกรุ โดยนำพระพิมพ์ทั้งหมด ขึ้นมาคัดแยก ประทับตราองค์พระเจดีย์ “หมึกม่วง” และให้ทำบุญบูชา นำรายได้บูรณะวัด จนถึง พ.ศ.๒๕๐๑ พระก็หมดวัด
ต่อมา พระได้รับความนิยมมากขึ้นเรื่อยๆ เป็น ๑ ในสกุลพระ ๓ สมเด็จ ที่ตอนนี้ มีราคาถึงหลักล้านทุกพิมพ์–ส่วนองค์งาม สภาพสมบูรณ์พิมพ์ชัด เนื้อใช่ อย่างองค์นี้ ซึ่งเป็นองค์ดารา ในตำราหนังสือพระเครื่องมากมาย มาทุกยุค เสี่ยจตุโชค สัยยะนิฐี ที่เพิ่งได้มาหมาดๆ บอกให้ดูกันไปก่อน ยัง
ไม่อยากขาย
ตามมาด้วย พระกำแพงซุ้มกอ พิมพ์กลาง กรุลานทุ่งเศรษฐี อ.เมือง กำแพงเพชร พระพิมพ์รองในสกุล “มีกูไม่จน” ที่พบน้อย หายากไม่แพ้ พิมพ์ใหญ่ แต่ราคาเบากว่าเยอะ…..พระเป็นพุทธศิลป์สุโขทัย อิทธิพลพระลังกา อายุราว ๖๐๐ ปี พอเห็นองค์นี้ ของ เสี่ยคัง ปากน้ำ ที่ยังรักษาสภาพสวยสมบูรณ์ เรียบร้อย เนื้อพระที่เป็นดินกรองละเอียดผสมผงว่าน เกสรดอกไม้ ดูสะอาดตาไม่มีคราบฝ้าราดำ เพราะทำความสะอาดถูกวิธี…..เห็นได้จากผิวเนื้อ ที่สมบูรณ์แบบเต็มร้อย เปิดให้เห็นพิมพ์พระอย่างกระจ่างชัด ง่ายกับการพิจารณา จึงเรียกเสียงฮือฮาได้แทน พิมพ์ใหญ่ ที่แทบกลายเป็นพระในฝันไปแล้ว
พระคงกรุเก่า วัดพระคง ของ โจ๊ก ลำพูน.
องค์ต่อไป เป็น พระคงกรุเก่า วัดพระคง อ.เมือง จ.ลำพูน ๑ ในขุนพลพระเครื่องเมืองลำพูน ที่มีชื่อเสียงมาตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยา ด้วยนาม “พระลำพูนดำ” ที่มีบันทึกว่าเป็น พระติดพระมาลา สมเด็จพระนเรศวรมหาราช ซึ่งก็คือ พระคง เนื้อสีดำนั่นเอง…..ตอนเปิดเวที สนามพระวิภาวดี ใหม่ๆเมื่อ ๒๐ กว่าปีก่อน พระคง ได้ชื่อว่าเป็นพระนอกสายตา เหมือนพระลำพูนอื่นๆ เพราะตอนนั้นมีความนิยมใน พระรอด มากกว่า และพระคง ก็มีจำนวนมากมาย หาได้ง่ายดาย จึงทำให้เหมือนไม่มีค่า
แต่ต่อมา ค่านิยมเริ่มปรับเปลี่ยน เพราะมีคนชี้ให้เห็นว่า พระคง พระบาง พระลิม พระเปิม ฯลฯ ก็เป็นพระยุคเดียวกับพระรอด ทำให้พระลำพูนกรุต่างๆ จึงได้รับความนิยมให้มีความสำคัญมากขึ้น โดยจัดให้พระคง เป็นที่สองรองจากพระรอด ด้วยคำยกย่องว่า พระรอด ยอดสูงส่ง พระคง คงกระพัน…..องค์นี้สภาพระดับแชมป์ องค์พระเต็มฟอร์ม ที่เด่นสุดอยู่ที่รายละเอียด ตาจมูกปาก ติดชัดลึกเป็นพิเศษ แบบภาษาเซียน “หูตาปลิ้น” ซึ่งเหนือกว่า “หูตากะพริบ”
พระพิมพ์ป๊อปอาย วัดพลับ ของ ศุภชัย สายัณห์.
ถัดไป เป็น พระพิมพ์สมาธิ (ป๊อปอาย) สมเด็จพระสังฆราช (สุก ไก่เถื่อน) วัด (พลับ) ราชสิทธาราม กทม. พระพิมพ์เนื้อผงพุทธคุณ ที่เชื่อว่า สร้างบรรจุกรุองค์พระเจดีย์ไว้โดยสมเด็จพระญาณสังวร (สุก ญาณสังวโร) พระอาจารย์วิปัสสนากรรมฐาน ของสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี)…..ซึ่ง พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก นิมนต์ให้มาอยู่ที่วัดพลับ ก่อนสร้างรวมเป็นวัดราชสิทธาราม ให้ครองตำแหน่งเจ้าอาวาส พระราชทานสมณศักดิ์เป็น พระราชาคณะที่ “สมเด็จพระญาณสังวรฯ” เมื่อราวปี พ.ศ.๒๓๔๕ ซึ่งเชื่อกันว่า มีการสร้างพระพิมพ์บรรจุไว้สืบอายุพระพุทธศาสนา ตามประเพณีโบราณ…..ต่อมาในสมัยรัชกาลที่ ๒ ท่านได้รับสถาปนาเป็น “สมเด็จพระสังฆราช” และไปครองวัดมหาธาตุเมื่อ ปี พ.ศ. ๒๓๖๓
ในปี พ.ศ.๒๔๗๐ ได้พบพระพิมพ์เนื้อผงพุทธคุณผสมปูนขาว จากกรุในองค์พระเจดีย์โดยบังเอิญ เพราะชาวบ้านเอาไม้กระทุ้งไล่กระรอกเผือกที่วิ่งหายไปในโพรงเจดีย์ แต่มีองค์พระพิมพ์ทรงกลมขนาดเล็ก ไหลออกมามากมาย วัดจึงทำพิธีเปิดกรุ เอาพระออกมา จากกรุที่ เรียกว่า “กรุกระรอกเผือก”
พระปิดตาเงินล้าน เนื้อใบลาน ตะกรุดเงินคู่ หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ ฉิมพลี ของ อนุศักดิ์ กิติศิริสวัสดิ์.
พระแยกได้เป็น ๑ พิมพ์ยืน วันทาเสมา ๒.พิมพ์สมาธิ (เข่ากว้าง) ๓.พิมพ์สมาธิ ใหญ่ กลาง เล็ก ๔.พิมพ์พุงป่อง ใหญ่ เล็ก ๕.พิมพ์ตุ๊กตา ใหญ่ เล็ก ๖.พิมพ์พระปิดตาและอื่นๆ…..n องค์นี้ ของ เสี่ยศุภชัย สายัณห์ เป็น ๑ ใน พระพิมพ์สมาธิ ที่เรียกว่า “พิมพ์ป๊อปอาย” เพราะพิมพ์พระ ที่ดูองค์ผอมบางทรงชะลูด คล้ายตัวการ์ตูนป๊อปอายของฝรั่ง–ปัจจุบันพบน้อย ราคาอยู่ที่หลักแสนต้นๆ
องค์ต่อไป เป็น พระปิดตาเงินล้าน เนื้อผงใบลาน ตะกรุดเงินคู่ หลวงปู่โต๊ะ วัดประดู่ฉิมพลี กทม. พระปิดตาชั้นดี ในสกุลพระหลวงปู่โต๊ะ มีชื่อเสียง ที่ได้รับความนิยมสูงจนถึงปัจจุบัน…..จากวันให้ทำบุญออกจากวัด ราคาหลักร้อย ปัจจุบันหลักหมื่นปลาย ถึงแสนต้นๆไปแล้ว และก็หายาก ยิ่งเป็นองค์งามๆ สภาพแกะกล่องเดิมๆ อย่างองค์นี้ของ เสี่ยอนุศักดิ์ กิติศิริสวัสดิ์ บอกได้ว่าหายากมาก
ตะกรุดไม้ครู (นิ้วเพชรพระอิศวร) หลวงปู่ภู วัดอินทรวิหาร ของ คำรณ สัยยะนิฐี.
สำนักต่อไป เป็นเครื่องรางของขลังชั้นดี ตะกรุดไม้ครู (นิ้วเพชร พระอิศวร) หลวงปู่ภู วัดอินทรวิหาร แขวงบางขุนพรหม กทม. ที่สายตรง อยากได้กันมาก เพราะเป็นเครื่องรางชั้นสูง ที่มีเพียง หลวงปู่ภู วัดอินทรวิหาร สร้างไว้ตามตำรับวิชาส่วนตัวเพียงหนึ่งเดียว
เล่ามาว่า ท่านได้ทำพิธีอัญเชิญองค์เทวดามาประทับอยู่ในตะกรุดไม้ครูนี้ทุกดอก โดยจารชื่อนามเทวดาในแผ่นไม้ ตอกบรรจุในปล้องไม้ไผ่ (โขลงช้างข้าม) พร้อมวัตถุอาถรรพณ์ และตอกลิ่มปิด ปลุกเสก โดยก่อนจะมอบศิษย์ ก็ถักเชือกลงรัก…..ผู้ได้ไป พบมีอานุภาพ คุ้มครองผู้ใช้บูชา บ้านเรือนปลอดภัย จากภยันตราย ภูตผีปิศาจ สิ่งอัปมงคล ได้อย่างชะงัดเป็นประสบการณ์เลื่องลือ จนได้รับการขนานนาม ว่า “นิ้วเพชร พระอิศวร” ซึ่งมีอำนาจแบบ ต้นชี้ตาย ปลายชี้เป็น ดอกนี้ ของ เสี่ยคำรณ สัยยะนิฐี สภาพงามสมบูรณ์สุดๆ
แหนบเสียบเนกไท ทองคำ หลวงพ่อเกษม สำนัก สงฆ์สุสานไตรลักษณ์ ของ โหน่ง กาดเมฆ.
รายการที่เจ็ด เป็น แหนบเนกไท ทองคำ พ.ศ.๒๕๑๘ หลวงพ่อเกษม เขมโก สำนักสงฆ์สุสานไตรลักษณ์ จ.ลำปาง เป็นวัตถุมงคลสร้างพิเศษ พร้อมรูปเหมือนรุ่นแรก เมื่อปี พ.ศ.๒๕๑๘…..มี ๒ แบบ คือแบบเสียบกระเป๋า กับ เสียบเนกไท เป็นเนื้ออัลปาก้า อย่างละ ๕,๐๐๐ ส่วน เนื้อทองคำ แบบนี้ ของ เสี่ยโหน่ง กาดเมฆ สร้างพิเศษ มีเพียงหลักสิบ ปัจจุบันเป็นวัตถุมงคลทรงคุณค่ายุคต้นๆ ที่หากันมาก แต่ก็ยากจะเจอ
เครื่องรางอีกรายการ เป็น สิงห์งาแกะ (ปากเป็ด) หลวงปู่เฮง วัดเขาดิน อ.เก้าเลี้ยว จ.นครสวรรค์ ซึ่งเป็นเครื่องรางงาแกะ รูปสิงห์ ต้นตำรับ แห่งลุ่มน้ำเจ้าพระยา…..เพราะท่านผู้สร้าง เป็นอมตะพระเกจิอาจารย์ ผู้เป็นเจ้าตำรับ วิชาสร้างสิงห์งาแกะ ที่มีเอกลักษณ์ ที่ศิลปะลวดลายฝีมือแกะ และรูปลักษณ์ (ปากเป็ด) ด้วยฝีมือช่างชั้นเยี่ยม ที่แกะท่วงท่าลีลาได้สัดส่วนสมจริง แฝงด้วยพลังเมตตามหาอำนาจในตัว…..และด้วยอายุความเก่าของเนื้องาที่แห้งสนิท ปรากฏแสงเงาดั่งแสงรัศมีจากในสู่นอก อย่างตัวนี้ ของ เสี่ยเพชร–อิทธิ ชวลิตธำรง ที่ได้รับความนิยม เป็นสิงห์งาแกะเบอร์ต้นๆของวงการ เหนือ สิงห์หลวงพ่อเดิม ผู้เป็นศิษย์
มาถึงเรื่องลาฮาเฮปิดท้าย ของ เสี่ยวิชาญ ลูกชาย เสี่ยวิชา นักธุรกิจเรียลเอสเตท ซึ่งแต่งงานกับลูกสาวเจ้าของอพาร์ตเมนต์…..เมื่อวันสงกรานต์ พาเมียไปรดน้ำอวยพรพ่อแม่ ก่อนกลับ พ่อก็เอาพระพร้อมสร้อยมาคล้องคอให้ บอกเป็น พระปิดตาหลวงพ่อแก้ว วัดเครือวัลย์ จ.ชลบุรี มีอานุภาพคุ้มครองป้องกันภัย เมตตามหาเสน่ห์ ราคาแพงมาก แต่เท่าไหร่ไปถามพ่อตาแกดู เขาเป็นนักนิยมพระ น่าจะบอกได้…..เสี่ยวิชาญ ก็ปลื้ม กลับบ้าน คุยอวดเมียตลอดทางว่า เป็นพระปิดตายอดนิยม มีชื่อเสียงสูงสุดด้านเมตตามหาเสน่ห์ สาวรัก สาวหลง อยากได้มานานแล้ว เลยถูกเมียค้อน
สิงห์ งาแกะ หลวงปู่เฮง วัดเขาดิน ของ เพชร อิทธิ.
จนวันก่อน พอจะออกจากบ้าน เสี่ยวิชาญ ก็เอาพระใส่มือยกพนมจะอาราธนาคล้องคอ เมียที่มองอยู่ก็บอกว่า ขอเอาพระเก็บไว้ที่บ้านได้ไหม เสี่ยวิชาญ ยิ้มขำนึกว่า เมียหวงกลัวสามีจะมีเสน่ห์มาก เพราะคล้องพระหลวงพ่อแก้ว ก็บอกว่า ไม่ต้องกลัวหรอก ผมคล้องพระนี้ เพื่อคุ้มครองตัว ไม่ได้ไปทำเจ้าชู้จีบสาวที่ไหน สบายใจได้ ไม่ต้องหึง ไม่ต้องหวง…..เมียฟังแล้วทำหน้าเบื่อหน่าย บอกว่า ที่ขอให้เอาพระเก็บไว้บ้าน เพราะถ่ายรูปส่งให้พ่อดูแล้ว พ่อบอกว่าราคาหลายล้าน–เมียเลยกลัวว่าสามีจะทำพระหาย มากกว่าหึงสามี จะหายไปกับสาวอื่น เจ้าค่ะ อามิตตพุทธ.
สีกาอ่าง